نمی دونم اینجا طاقت دل منو داره یا نه...ولی به اینجا وفادار می مونم...همون جور که به پرواز وفادارم...همون طور که عاشق آسمونم...
نمی خوام خاطرات تلخم رو به خاطر بیارم...برا همین گم شدم...
نمی دونم...ولی هنوزم عاشق پروازم...
دلم واسه آسمون تنگه...می دونی...وقتی اون بالایی حس می کنی به خدا نزدیک تری...هیچ کی نیست...تنهای تنهایی...با خدای خودت...
راستی...تا حالا چند بار خدا رو از نزدیک دیدی ؟...
حال می کنی عباس !...خوش به حال تو و تنهایی تو...
خوش به حالت...خلبان عاشق...
همیشه آرزوی یه همچین تنهایی رو داشتم...
تنهایی هم عالمی داره
میگم ... هیچی ولش...خب اینم یه جورشه دیگه...مبارکه ...خیلی مبارکه...:)
هنوزم عاشق این تنهایی هستی...؟من عاشق تنهاییه با تو بودن هستم...